tseligas Wrote:Βλαχοπούλα,

Έχω να σου προτείνω μία άσκηση που με βοήθησε πάρα πολύ.
Αν παρατηρήσεις το πρόβλημα συνήθως συμβαίνει με τα δύο τελευταία δάκτυλα. Τον παράμεσο κ το μικρό. Σωστά;

Αυτό γίνεται διότι είναι ανατομικά ενωμένα. Ιδού λοιπόν τι προτείνω να κάνεις:

Θα ξεκινήσουμε από το δεξί χέρι. Πάτα Σολ χαμηλό και μετά Σολ #. Στο Σολ# χρησιμοποιείς το μικρό.
Στάσου μπροστά από έναν καθρέφτη και παρατήρησε πόσο πετάει.

Τώρα πάτα Σολ# κ κράτα το. Επόμενη κίνηση:
ΜΗΝ το σηκώσεις αλλά χαλάρωσέ το. Κατάλαβες; Δηλαδή άσε το κλειδί να σου σηκώσει το μικρό δάχτυλο.
Εξασκήσου σε αυτό τώρα. Πατάω μετά χαλαρώνω, πατάω μετά χαλαρώνω....

Κάντο για 10 λεπτά μέχρι να μη χανει ποτέ επαφή το μικρό με το κλειδί.
Τώρα παίξε Σολ (το μικρό πρέπει να ακουμπα αλλά όχι να πατα το Σολ#)
Μετά Σολ#
Μετά Λα (κοιτα το μικρό και βεβαιώσου ότι ακόμα ακουμπά το σολ#)
Μετά Σι (κοιτα το μικρό και βεβαιώσου ότι ακόμα ακουμπά το σολ#).

Αυτή την άσκηση κάντην συχνά κ θα βελτιωθείς άμεσα!!!!

Το αριστερό χέρι τώρα. Παρόμοια κατάσταση αλλά το μικρό ακουμπά το ντο# και παίζεις:
ντο, ντο# ντο κ θυμήσου ότι χαλαρώνουμε κ δε σηκώνουμε το δαχτυλάκι.
κ μετά
ντο, ντο# ρε μι φα σολ (το μικρο ακόμα ακουμπά

Εναλλακτικά το μικρό μπορεί και να ακουμπά κ στο χαμηλό Μι ώστε να είναι έτοιμοπόλεμο όταν ανέβεις στην ψιλή σκάλα.

Ο λόγος που δουλεύει είναι γιατί αν κρατήσεις το μικρό κάτω πάει σαν ντόμινο κ ελέγχονται κ τα υπόλοιπα δάχτυλα!

Ελπίζω να σε βοήθησα!!