January 10th, 2016, 18:31
Τεχνική στακάτου παιξίματος (μερος 2ο
Σε αυτό το άρθρο μας θα μιλήσουμε για την τεχνική του στακάτου ,που αποτελεί ίσως και την πιο δύσκολη τεχνική στο παίξιμο μας.
Η τεχνική του στακάτου είναι η τεχνική που ο μουσικός του κλαρινέτου βελτιώνει κάθε μέρα και για όλη την διάρκεια της καριέρας του και αποτελεί πονοκέφαλο για πολλούς μουσικούς.
Η τεχνική του στακάτου επηρεάζεται από το σύνολο του παιξίματος μας ,γι'αυτό ίσως αποτελεί και μια τεχνική υψηλής δυσκολίας.
Η τεχνική του στακάτου επηρεάζεται άμεσα από τα παρακάτω
Την γλώσσα μας ,το αέρα ,τη μάσκα μας ,το λαιμό μας ,την διαφραγματική αναπνοή μας ,το καλάμι ,το επιστόμιο ,το βαρελάκι του οργάνου και τέλος από τα δάχτυλα μας.
Αν κάτι από τα παραπάνω δεν δουλεύει σωστά ,τότε είναι σχεδόν αδύνατον να παρουσιάσουμε ένα ακουστικά άρτιο στακάτο.
Ας τα πάρουμε ένα ένα τα πράγματα ,ξεκινώντας από τη γλώσσα. Η γλώσσα μας στο στακάτο παίζει τον ρόλο της στρόφιγγας του αέρα. Είναι δηλαδή στην ουσία η βαλβίδα με την οποία μας δίνεται η δυνατότητα να ελέγχουμε την ροή του αέρα και να την διακόπτουμε όταν εμείς το θεωρούμε απαραίτητο. Αυτό επιτυγχάνεται με τον παρακάτω τρόπο.
Ακουμπάμε με την γλώσσα μας το επάνω μέρος του επιστομίου ,έτσι ώστε με το κάτω μέρος της γλώσσας να ακουμπάμε το καλάμι ,την άκρη της γλώσσας το επιστόμιο και το επάνω μέρος της τον ουρανίσκο μας.
Όταν λέμε πάνω και κάτω μέρος εννοούμε χιλιοστά από την άκρη της.
Πρέπει να έχουμε υπόψιν ότι κατά το στακάτο παίξιμο η κίνηση της γλώσσας θα είναι πίσω μπρος στον οριζόντιο άξονα και όχι πάνω κάτω ή κάποια άλλη κίνηση.
Ας προχωρήσουμε στον αέρα τώρα. Μένοντας με την γλώσσα στη θέση που περιγράψαμε παραπάνω ,δηλαδή να ακουμπάει την μύτη του επιστομίου ,το καλάμι και τον ουρανίσκο αρχίζουμε να φυσάμε ώστε να αρχίζει να σχηματίζεται μια πίεση ,μιας και η έξοδο του αέρα είναι σφραγισμένη από τη γλώσσα μας. Έπειτα ασκώντας σταθερή πίεση στον αέρα μας ,τραβάμε απότομα τη γλώσσα μας προς τα πίσω ελευθερώνοντας την έξοδο του αέρα προκαλώντας στην ουσία την άμεση εκτόνωση του.
Η διάρκεια που θα συνεχίσουμε να φυσάμε μετά τη φάση της εκτόνωσης έχει να κάνει με την αξία της νότας που παίζουμε. Αν παίξουμε ολόκληρο ,τότε συνεχίζουμε να φυσάμε καθ όλη τη διάρκεια της μέχρι να ολοκληρωθεί ο σωστός χρόνος ,αν από την άλλη παίζουμε δέκατα έκτα τότε είναι αυτονόητο ότι θα φυσήξουμε για ελάχιστα χιλιοστά του δευτερολέπτου.
Αυτό που πρέπει να έχουμε υπόψιν μας πάντα είναι ότι η στακάτη νότα έχει διάρκεια (ελάχιστα πιο μικρή από αυτή που αναγράφεται στην παρτιτούρα μας και δεν διακόπτεται απότομα. Το εφέ του στακάτου δημιουργείτε επειδή η νότα μας ξεκινάει απότομα και όχι επειδή τελειώνει έτσι.
Επίσης αν χρειαστεί να παίξουμε πάνω από 2 νότες στακάτες συνεχόμενα τότε να έχουμε στο νού μας ότι η παροχή αέρα από το αναπνευστικό μας σύστημα θα πρέπει να είναι συνεχής και η διακοπές του θα πρέπει να επιτυγχάνονται μονάχα από την κίνηση-σφράγισμα της γλώσσας μας. Αυτός είναι ένας πολύ σημαντικός κανόνας και πρέπει να τον τηρούμε πάντα.
Πολλοί κάνουν το λάθος την ώρα της δημιουργίας στακάτου να αυξομειώνουν την ένταση φυσήματος κάτι το οποίο δεν είναι σωστό και μας οδηγεί σε λάθη.
Η αυξομείωση της έντασης του φυσήματος επιτρέπετε υπό όρους μονάχα σε μεγάλης αξία νότες σε πολύ ελαφριά μορφή βέβαια.
Πρέπει πάντα να έχουμε στο νου μας ότι πριν την δημιουργία μιας στακάτης νότας ,η γλώσσα μας πρέπει να είναι ήδη στη θέση της και να έχει σφραγίσει την έξοδο του αέρα .
Το καλάμι επίσης παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ακουστικότητα του στακάτου. Ενας γενικός κανόνας είναι ότι όσο πιο σκληρό είναι το καλάμι μας τόσο πιο σκοτεινός και σωστός θα είναι ο ήχος του στακάτου μας. Τα λεπτότερα καλάμια δημιουργούν πολλές αρμονικές και επηρεάζουν την καθαρότητα της νότας.
Επίσης να θυμάστε ότι όπως στην περίπτωση της γλώσσας,έτσι και τα δάχτυλα μας θα πρέπει να είναι έτοιμα και στη θέση τους όταν ξεκινάμε τη διαδικασία στακάτου παιξίματος.
Τέλος αναλόγως το βαρελάκι (πολύ σημαντικό στοιχείου του κλαρινέτου και στη συνέχεια το όργανο μας ,το στακάτο μπορεί να γίνει δυσκολότερο ή ευκολότερο ,καλό ακουστικά ή μέτριο (κακό δύσκολα μπορεί να γίνει ακόμη και με κακό όργανο
Σε αυτό το άρθρο μας θα μιλήσουμε για την τεχνική του στακάτου ,που αποτελεί ίσως και την πιο δύσκολη τεχνική στο παίξιμο μας.
Η τεχνική του στακάτου είναι η τεχνική που ο μουσικός του κλαρινέτου βελτιώνει κάθε μέρα και για όλη την διάρκεια της καριέρας του και αποτελεί πονοκέφαλο για πολλούς μουσικούς.
Η τεχνική του στακάτου επηρεάζεται από το σύνολο του παιξίματος μας ,γι'αυτό ίσως αποτελεί και μια τεχνική υψηλής δυσκολίας.
Η τεχνική του στακάτου επηρεάζεται άμεσα από τα παρακάτω
Την γλώσσα μας ,το αέρα ,τη μάσκα μας ,το λαιμό μας ,την διαφραγματική αναπνοή μας ,το καλάμι ,το επιστόμιο ,το βαρελάκι του οργάνου και τέλος από τα δάχτυλα μας.
Αν κάτι από τα παραπάνω δεν δουλεύει σωστά ,τότε είναι σχεδόν αδύνατον να παρουσιάσουμε ένα ακουστικά άρτιο στακάτο.
Ας τα πάρουμε ένα ένα τα πράγματα ,ξεκινώντας από τη γλώσσα. Η γλώσσα μας στο στακάτο παίζει τον ρόλο της στρόφιγγας του αέρα. Είναι δηλαδή στην ουσία η βαλβίδα με την οποία μας δίνεται η δυνατότητα να ελέγχουμε την ροή του αέρα και να την διακόπτουμε όταν εμείς το θεωρούμε απαραίτητο. Αυτό επιτυγχάνεται με τον παρακάτω τρόπο.
Ακουμπάμε με την γλώσσα μας το επάνω μέρος του επιστομίου ,έτσι ώστε με το κάτω μέρος της γλώσσας να ακουμπάμε το καλάμι ,την άκρη της γλώσσας το επιστόμιο και το επάνω μέρος της τον ουρανίσκο μας.
Όταν λέμε πάνω και κάτω μέρος εννοούμε χιλιοστά από την άκρη της.
Πρέπει να έχουμε υπόψιν ότι κατά το στακάτο παίξιμο η κίνηση της γλώσσας θα είναι πίσω μπρος στον οριζόντιο άξονα και όχι πάνω κάτω ή κάποια άλλη κίνηση.
Ας προχωρήσουμε στον αέρα τώρα. Μένοντας με την γλώσσα στη θέση που περιγράψαμε παραπάνω ,δηλαδή να ακουμπάει την μύτη του επιστομίου ,το καλάμι και τον ουρανίσκο αρχίζουμε να φυσάμε ώστε να αρχίζει να σχηματίζεται μια πίεση ,μιας και η έξοδο του αέρα είναι σφραγισμένη από τη γλώσσα μας. Έπειτα ασκώντας σταθερή πίεση στον αέρα μας ,τραβάμε απότομα τη γλώσσα μας προς τα πίσω ελευθερώνοντας την έξοδο του αέρα προκαλώντας στην ουσία την άμεση εκτόνωση του.
Η διάρκεια που θα συνεχίσουμε να φυσάμε μετά τη φάση της εκτόνωσης έχει να κάνει με την αξία της νότας που παίζουμε. Αν παίξουμε ολόκληρο ,τότε συνεχίζουμε να φυσάμε καθ όλη τη διάρκεια της μέχρι να ολοκληρωθεί ο σωστός χρόνος ,αν από την άλλη παίζουμε δέκατα έκτα τότε είναι αυτονόητο ότι θα φυσήξουμε για ελάχιστα χιλιοστά του δευτερολέπτου.
Αυτό που πρέπει να έχουμε υπόψιν μας πάντα είναι ότι η στακάτη νότα έχει διάρκεια (ελάχιστα πιο μικρή από αυτή που αναγράφεται στην παρτιτούρα μας
και δεν διακόπτεται απότομα. Το εφέ του στακάτου δημιουργείτε επειδή η νότα μας ξεκινάει απότομα και όχι επειδή τελειώνει έτσι.Επίσης αν χρειαστεί να παίξουμε πάνω από 2 νότες στακάτες συνεχόμενα τότε να έχουμε στο νού μας ότι η παροχή αέρα από το αναπνευστικό μας σύστημα θα πρέπει να είναι συνεχής και η διακοπές του θα πρέπει να επιτυγχάνονται μονάχα από την κίνηση-σφράγισμα της γλώσσας μας. Αυτός είναι ένας πολύ σημαντικός κανόνας και πρέπει να τον τηρούμε πάντα.
Πολλοί κάνουν το λάθος την ώρα της δημιουργίας στακάτου να αυξομειώνουν την ένταση φυσήματος κάτι το οποίο δεν είναι σωστό και μας οδηγεί σε λάθη.
Η αυξομείωση της έντασης του φυσήματος επιτρέπετε υπό όρους μονάχα σε μεγάλης αξία νότες σε πολύ ελαφριά μορφή βέβαια.
Πρέπει πάντα να έχουμε στο νου μας ότι πριν την δημιουργία μιας στακάτης νότας ,η γλώσσα μας πρέπει να είναι ήδη στη θέση της και να έχει σφραγίσει την έξοδο του αέρα .
Το καλάμι επίσης παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ακουστικότητα του στακάτου. Ενας γενικός κανόνας είναι ότι όσο πιο σκληρό είναι το καλάμι μας τόσο πιο σκοτεινός και σωστός θα είναι ο ήχος του στακάτου μας. Τα λεπτότερα καλάμια δημιουργούν πολλές αρμονικές και επηρεάζουν την καθαρότητα της νότας.
Επίσης να θυμάστε ότι όπως στην περίπτωση της γλώσσας,έτσι και τα δάχτυλα μας θα πρέπει να είναι έτοιμα και στη θέση τους όταν ξεκινάμε τη διαδικασία στακάτου παιξίματος.
Τέλος αναλόγως το βαρελάκι (πολύ σημαντικό στοιχείου του κλαρινέτου
και στη συνέχεια το όργανο μας ,το στακάτο μπορεί να γίνει δυσκολότερο ή ευκολότερο ,καλό ακουστικά ή μέτριο (κακό δύσκολα μπορεί να γίνει ακόμη και με κακό όργανο